De Hijama, van het woord hijm (absorberen, extraheren) is een methode om met behulp van zuignappen bloed uit het oppervlak van de epidermis te halen. Het wordt ook wel incisiotherapie of cuppingtherapie genoemd. Het bestaat uit het maken van kleine oppervlakkige incisies op een specifiek deel, het plaatsen van een zuignap erop en met behulp van een apparaat zal de lucht eruit komen om een vacuüm te creëren waardoor het bloed gemakkelijker kan ontsnappen . Er kunnen meerdere zuignappen geplaatst worden. De precieze locatie hangt af van de aandoeningen die u wilt behandelen. Het bloed wordt zo teruggewonnen, met een min of meer zwartachtig en dik aspect.
Dit middel, onderdeel van de Soennah, wordt sinds 2004 door de WHO erkend als een geneesmiddel dat geneest. Het is ook een voorouderlijk medicijn (beoefend in Egypte), maar ook een traditioneel medicijn dat door de Chinezen wordt erkend.
Het mag niet worden toegepast op bepaalde mensen (zwangere vrouwen, jonge kinderen, zwakke mensen, mensen die antistollingsmiddelen gebruiken). Het kan preventief zijn, of worden uitgevoerd in geval van noodzaak (pijn, kwalen). Het kan droog worden gedaan (zonder de kleine oppervlakkige incisies) of niet.
De vele deugden van Hijama
Veel authentieke Hadiths vermelden de aanbeveling om de Hijama Amsterdam te doen, vanwege de voordelen voor ons lichaam. Zo levert Anas Ibn Malik over dat de Boodschapper van Allah (salallahu ‘alayi wa sallam) zei: “Tijdens mijn nachtelijke reis ging ik niet voor een groep engelen uit zonder dat ze tegen me zeiden: O Mohammed! Geef je gemeenschap opdracht om Al- Hijama.” (Sahih Al-Jamii’)
Ibn Abbas overlevert dat “De Profeet (salallahu alayi wa sallam) een Hijama liet maken en hij betaalde degene die het beoefende”. (Bukhari en Muslim)
Deze hadith voegt eraan toe dat het wettig is om de persoon die het beoefent te betalen.
Het stimuleert de immuniteit en zorgt voor een bloedzuiverend effect. Een studie van professor Cantel (Universiteit van Chicago) toonde aan dat de hoeveelheid interferon na een hijama met tien wordt vermenigvuldigd, waardoor de immuniteit toeneemt. Het is ook een remedie tegen de verzwakking van het geheugen, migraine. Zo beoefende de Profeet de Hijama op zijn schedel terwijl hij in een staat van sacralisatie was vanwege migraine.
Jabir meldt dat “de Profeet (salallahu alayi wa sallam) Al Hijama op zijn heup beoefende vanwege pijn”. (Sahih Aboe Dawoed)
Volgens Ibn Qayim, in zijn boek The Prophetic Medicine, is de hijama, op de achterste halsader (Al-Kahil, gelegen aan de basis van de nek tussen de schouders) nuttig voor de pijn van de arm en de keel.
Zo worden de zuignappen vaak gepositioneerd volgens de locatie van het kwaad. In tegenstelling tot wat men misschien denkt, is het op zichzelf geen remedie tegen hekserij. De Profeet (salallahu ‘alayi wa sallam) had het beoefend, na zijn betovering, toen hij pijn had maar niet wist dat hij betoverd was. Toen Allah azawajjal hem inspireerde door hem te vertellen dat het een betovering was, nam de Profeet (salallahu alayi wa salam) zijn toevlucht tot roqyia.
Voorwaarden en oefentijden
De hijama is in geval van nood te allen tijde nuttig. Maar als het preventief is, worden specifieke tijden van beoefening aanbevolen.
Het is ook aan te raden om het op een lege maag te doen. “De vastende hijama is beter, en het verhoogt de rede, het geheugen en vergemakkelijkt het leren.” (Sahieh sounan ibn maja)
De vraag werd gesteld aan Imam Malik over de hijama op zaterdag en woensdag, hij antwoordde: “Het is niet aan te raden en er is geen dag [van de week] waarop ik geen hijama heb gemaakt, ik raad het niet af” (Bevestigt Uitleg van El-Mouata’ (7/225)).
Ze verbreekt echter het vasten: “Degene die Al Hijama toepast en degene die het laat toepassen, hebben beiden het vasten verbroken”. (At-Tirmidhi)
