Het bereiken van de meest verbazingwekkende slanke en gespierde lichaamsbouw is niet eenvoudig, tenzij je een van die begaafde personen bent die droge spiermassa kan krijgen terwijl ze een calorierijk dieet volgen, en geen vet aankomt. Er is een consistente toewijding voor je sportschoolwerk, je dieet en voedingsplan en je algehele levensstijl voor nodig.

Je hebt ‘het’ of je hebt het niet. Wat ik daarmee bedoel, is dat je ofwel die toewijding aan je lichaam hebt en alles zult doen wat nodig is om verbeteringen te bereiken met als eindresultaat ongelooflijk slank en gespierd – of je denkt dat je het hebt, en andere ‘levenskeuzes’ pushen je training. regime en dieet aan de kant, terwijl je ‘van het leven geniet’.

Welk type mentaliteit heb jij?

Mijn suggestie is dat er twee soorten mensen zijn die gewichten opnemen met de goede bedoeling om hun uiterlijk te verbeteren. De één is honderd procent gemotiveerd en absoluut vastbesloten om een doel te bereiken, zoals ikzelf en mijn trainingspartner. Het andere type mens hoort niet eens thuis in een sportschool!

Ze worden slechts half gedreven door een ibs is ruining my life of andere hallucinatie dat ze er fantastisch uit willen zien, en hebben meestal vele redenen waarom ze niet kunnen trainen. Ik heb jaren geleden zo’n trainingspartner gehad. Na een paar maanden samen te hebben getraind, moest ik hem ‘ontslaan’ omdat hij gewoon niet had wat nodig is om doelen te maken, of zelfs maar te stellen! Het is een heel trieste mentaliteit. Weet je, al dit soort mensen moeten doen, is komen opdagen voor de training – dat is psychologisch meestal de grootste inspanning. Als ze daar aankomen, is het geen probleem om het fysieke in te voeren.

Ik weet niet hoe vaak ik dingen heb gehoord als: “Ik heb een drukke dag gehad, ik ben te moe om naar de sportschool te gaan”, of “Het is te koud om te trainen”, of “De trainingen van de afgelopen weken hebben me kapot gemaakt , dus ik moet het deze week rustig aan doen”. Maaan, ik werd het zat om dat soort dingen te horen. Het werd op een gegeven moment zelfs een beetje deprimerend om te horen. Dus als je dat soort dingen hoort van de mensen om je heen, ga dan zo snel mogelijk bij ze weg, anders kunnen ze je trainingssessie verpesten. Ernstig.

Mensen zoals jij en ik (ik vermoed dat je gemaakt bent zoals ik, zoals je nog steeds aan het lezen bent) gaan hoe dan ook naar onze trainingen. Er zou een tsunami voor nodig zijn om ons weg te houden, nietwaar? Of een sneeuwstorm van 1,80 meter. We gaan naar die sportschool wat er ook voor nodig is. We gaan schreeuwen tegen de zware dumbbells, en we zullen zeker al onze sets, herhalingen voltooien en die training in de kortst mogelijke tijd doen, zodat we de sportschool kunnen verlaten en kunnen eten. En groeien!

Ik hou van gewichtheffen sinds ik een jaar of vijftien was. Mijn eerste set bestond uit een paar plastic flessen sinaasappelsap die ik met zand vulde. Ze hadden handvatten die zich bijna bovenaan bevonden, dus het was erg ongemakkelijk om ze op te tillen om biceps-krullen te doen, omdat het mijn polsen zwaar belastte. Had ik maar geweten hoe ik in plaats daarvan ‘hamerkrullen’ kon maken, hè? Ik hield van de pomp en branden in mijn biceps, dat ik vanaf die jonge leeftijd helemaal verslaafd was.

Je moet een diepgeworteld enthousiasme hebben

Het hebben van dit soort enthousiasme is wat echt het verschil zal maken en zal bepalen of deze sport echt iets voor jou is. Als je dit soort enthousiasme niet hebt, spijt het me te moeten zeggen dat je waarschijnlijk zult eindigen als een van de ‘tweede soorten’ mensen die af en toe naar de sportschool gaan, en ze verzinnen excuses waarom je dat zou moeten doen niet trainen vandaag of hoe dan ook volgende week! Het bereiken van grootsheid begint met een gedachte of een droom. Deze droom kan escaleren als bodybuilding jouw sport gaat worden. Zo niet, vergeet dan het heffen van gewichten en wees een bankaardappel!

Twintig jaar later heb ik nog steeds hetzelfde enthousiasme als toen ik die met zand gevulde gewichten aan het pompen was in mijn slaapkamer van mijn moeders huis. Het is nu waarschijnlijk groter, eigenlijk. Dus als je in je krachttraining op het punt komt dat je denkt dat je geen training mag missen – gefeliciteerd, want je hebt de ‘bug’. Het is bijna als een medicijn, nietwaar? Je moet in die sportschool ‘moeten’ zijn om je fix te krijgen, anders voel je je echt waardeloos!